“Εφτά σε παίρνει αριστερά”…. Άρθρο Ηλία Φωτίου

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΦΤΑ ΣΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ..

Του Ηλία Φωτίου

Η αλήθεια είναι πως στις δυναμικές ηλικίες των 30 – 45 καμιά συζήτηση στην βάση αριστερά δεξιά δεν μπορεί να διεξαχθεί.

Οι πολιτικές έννοιες σαν αυτές έχουν χάσει την βαρύτητα τους, και καθώς υπάρχει μια απίστευτη εκστρατεία χειραγώγησης και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης στην βάση ”όλοι ίδιοι είναι”, τίποτα δεν αλλάζει, ο μέσος πολίτης είναι λογικό να δυσκολεύεται να οριοθετηθεί πολιτικά σύμφωνα με το αξιακό του σύστημα και τις πεποιθήσεις του.

Ταυτόχρονα το πολιτικό μάρκετινγκ με σύγχρονους μεθόδους, πιο δυνατό από ποτέ επιβάλει την ”επικοινωνία της διασκέδασης”, που σημαίνει κοίτα οπουδήποτε αλλού αλλά όχι εκεί που υπάρχει πρόβλημα. Αυτό συσκοτίζει ακόμη περισσότερο τα πράγματα και καθώς οδεύουμε σύντομα σε εκλογές, είναι σημαντικό για τον πολίτη να ξαναθυμηθεί μερικές βασικές αρχές που θα καθορίσει την στάση του στο δίλλημα αριστερά η δεξιά, πρόοδο η συντήρηση;

Η κύρια αντίθεση εδώ και έναν αιώνα έχει να κάνει με το σύνθημα της Δεξιάς, ”Θεός πατρίδα οικογένεια”, ενώ η Αριστερά αντιπαρέβαλε το : «Ψωμί, Εργασία και Ειρήνη». Στο πέρασμα των χρόνων οι διαφορές όχι μόνο δεν εξαλείφθηκαν αλλά οξύνθηκαν.

Κύριο βασικό μέλημα της Δεξιάς, με οποιαδήποτε μορφή, ήταν και είναι η υπεράσπιση των κοινωνικών μορφών που θεμελιώθηκαν γύρω από τα προνόμια και τη συντήρηση. Η Αριστερά αντίθετα υποσχόταν πρόοδο, κοινωνική επανάσταση και δικαιώματα. Η Δεξιά προσαρμόζεται εύκολα σε οποιοδήποτε γεγονός επικυρώνει τη διαφορά ανάμεσα στους ισχυρούς και τους αδύναμους.

Η Δεξιά όμως δεν έχει μεγάλα προβλήματα συνέπειας με τον εαυτό της. Είναι πραγματιστική και από τη φύση της ιεραρχική. Σε όλα επικρατεί πάντοτε ο ηγέτης.. Η αριστερά αντίθετα πιστεύει στους μαζικούς αγώνες και τις συλλογικές προσπάθειες. Με σύνθημα αξιοπρέπεια για όλους, πιστεύει στο δημόσιο χαρακτήρα της υγείας, παιδείας και άλλων κοινωνικών αγαθών. Η ιδιωτικοποίηση των πάντων είναι βασικό συστατικό της Δεξιάς ιδεολογίας.

Όμως πίσω από τα μεγαλόστομα συνθήματα, «Θεός πατρίδα οικογένεια» βλέπουμε να συμβαίνουν απίστευτα πράγματα που τινάζουν στον αέρα όλο το ηθικό εποικοδόμημα της Δεξιάς ιδεολογίας. Φαινόμενα παιδεραστίας, παιδοφιλίας, διαφθοράς, ληστείες δημόσιου χρήματος, μεθοδεύσεις αρπαγής κύριας κατοικίας , παρουσιάζονται πια σε καθημερινή βάση αφήνοντας άναυδους και έκπληκτους τους πολίτες από την βαθειά υποκρισία των υποτιθέμενων αρίστων. Η ασφάλεια των πολιτών περνάει από την δαιμονοποίηση των μεταναστών και προσφύγων, με ακροδεξιές πια λογικές στην βάση «το ψωμί δεν φτάνει για όλους πρώτα οι δικοί μας», και λίγη ελεγχόμενη βία για την απώθηση τους είναι επιτρεπτή. Η Δεξιά, με άλλα λόγια, θεωρεί τις ανισότητες «ιερές ή απαραβίαστες, φυσικές ή αναπόφευκτες». Τα προνόμια και οι ανισότητες πρέπει να διατηρηθούν ή και να αυξηθούν.

Σε όλα αυτά η Αριστερά απαντάει με δεσμούς αλληλεγγύης που πρέπει να συνδέουν τους αδύναμους, και δεν θα επιτρέπουν να βάζουν τους φτωχούς του κόσμου να ανταγωνίζονται οι μεν εναντίον των δε. Το δικαίωμα στην γειτονιά και την ομοιογένεια και βέβαια είναι σεβαστό, αλλά ο πρόσφυγας δεν είναι μόνο πρόβλημα έχει και πρόβλημα, και το πως θα τους συμπεριφερθούμε έχει να κάνει με το επίπεδο πολιτισμού μας και της ανθρωπιά μας. Η αριστερά θα συνεχίζει να παλεύει ώστε οι ανισότητες και τα προνόμια για λίγους, που τελευταία γιγαντώθηκαν, να εξαλειφθούν. Το ηθικό πλεονέκτημα, συνεχίζει να υπάρχει γιατί έχει να κάνει με τις ιδέες και τις αξίες της Αριστεράς, και καθορίζουν καίρια την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Καθώς μπαίνουμε στην φάση της προεκλογικής περιόδου όλες οι παραπάνω διαφορές θα εκφραστούν στην στάση και την συμπεριφορά των τοπικών βουλευτών. Για τον πολίτη δεν θα είναι δύσκολο να διακρίνει πως οι Αριστεροί βουλευτές στην διάρκεια της θητείας τους, κάνουν ερωτήσεις, ελέγχουν πράξεις των αρχών, παρεμβαίνουν όταν ο πολίτης αδικείται, συνήθως δεν συχνάζουν πολύ σε κηδείες και μνημόσυνα, αλλά είναι κοντά σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες και στέκονται πάντα δίπλα στον αδύναμο πολίτη.

Οι Δεξιοί βουλευτές αντίθετα όπως εύστοχα σημειώνει μια ανάρτηση, «συντηρούν και αναπαράγουν τη θέση τους μέσω μιας αμφίδρομης πελατειακής σχέσης με “υψηλά” κομματικά κλιμάκια αφ’ ενός και τους πολίτες αφ’ ετέρου. Με ψιθύρους στο αυτί και με μια πολλά υποσχόμενη χειραψία. Με έπαρση, αλαζονεία, ψεύτικη εγκαρδιότητα, προσποίηση ότι φροντίζουν το κοινό καλό, ενώ το μόνο που σκέφτονται είναι το συμφέρον τους».

Πηγαίνοντας λοιπόν για την κάλπη καλό και έντιμο είναι να τα θυμόμαστε όλα αυτά. Και αν κάποιος νιώθει ότι γέρνει αριστερά και είναι πιο κοντά στις αριστερές ιδέες και αξίες είναι Δημοκρατικό και πολιτειακό καθήκον του να εκφραστεί εκλογικά.