Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ανακοινώθηκαν και για τη φετινή χρονιά οι παραλίες που αποκτούν «Γαλάζια Σημαία». Στην περιοχή του Δήμου Ηγουμενίτσας, υπάρχουν τέσσερις παραλίες (Καραβοστάσι, Δρέπανο, Αγία Παρασκευή, Μέγα Άμμος).
Αναμφίβολα, η εξέλιξη αυτή καταγράφεται στις θετικές ειδήσεις, γιατί δείχνει ότι και στην περιοχή μας γίνονται προσπάθειες για την αναβάθμιση της ποιότητας του τουριστικού προϊόντος. Με την επιφύλαξη βεβαίως ότι μόνο με την …κατάκτηση μιας «Γαλάζιας Σημαίας», δεν λύνονται ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα των παραλιών. Ούτε φυσικά, η «Γαλάζια Σημαία» μπορεί από μόνη της να αποτελέσει το καλύτερο μέσο προβολής, αφού για την προσέλκυση των επισκεπτών απαιτούνται και άλλες ευρύτερες παρεμβάσεις.
Ειδικότερα όμως στην περίπτωση του Δρεπάνου, η είδηση για την «Γαλάζια Σημαία», μόνο εφησυχασμό δεν πρέπει να προκαλεί. Τα μεγάλα προβλήματα της παραλίας και της ευρύτερης περιοχής (που εντάσσεται στις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000) απειλούν την ύπαρξη της πλέον, έχουν αναδειχθεί, αλλά δεν έχουν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά έως τώρα. Και σίγουρα δεν λύνονται με «Γαλάζιες Σημαίες», έναν θεσμό που έχει ήδη δεκαετίες ιστορίας, έχει φθάσει στα όρια της χρησιμότητάς του και χρήζει επανεξέτασης. Αλλιώς, κινδυνεύει να καταλήξει σε θεσμό επικοινωνίας και όχι ουσίας.
Όπως προαναφέρθηκε η ευρύτερη περιοχή του Δρεπάνου, της λιμνοθάλασσας, του Δέλτα του Καλαμά κ.τ.λ., αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, αλλά και από την ανορθολογική συγκέντρωση ανθρωπογενών και παραγωγικών δραστηριοτήτων. Επίσης, δεν έχει αναδειχθεί στο βαθμό που θα μπορούσε, ως περιοχή ανάπτυξης ειδικών μορφών τουρισμού (οικοτουρισμός, παρατήρηση πτηνών κ.α.).
Αυτά είναι απείρως πιο σοβαρά ζητήματα για να ασχοληθεί κάποιος, σε σύγκριση με τις «Γαλάζιες Σημαίες». Η πολιτεία έχει θεσπίσει ένα μηχανισμό αντιμετώπισης των προβλημάτων των προστατευόμενων περιοχών, ο οποίος είναι η εκπόνηση Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης και στη συνέχεια Σχεδίου Διαχείρισης. Ήδη εκπονούνται τέτοιες μελέτες για περιοχές στην Κρήτη, τη Θράκη και την Πελοπόννησο. Γιατί να μην εκπονηθούν και για τις προστατευόμενες περιοχές του Δήμου Ηγουμενίτσας (Δρέπανο και Καλοδίκι); Γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση και άλλοι φορείς της περιοχής να μην διεκδικήσουν από το υπουργείο Περιβάλλοντος και τον ΟΦΥΠΕΚΑ να προχωρήσουν οι μελέτες και για τους χώρους αυτούς;
Είναι ευκαιρία να τεθούν σαφείς όροι και κανόνες χωρίς περιττή γραφειοκρατία για τις χρήσεις γης και την οικονομική – παραγωγική – επενδυτική δραστηριότητα στις περιοχές αυτές, με στόχο την αειφόρο ανάπτυξη και την προστασία της βιοποικιλότητας, μέσα σε ένα περιβάλλον ασφάλειας δικαίου. Να οριστούν οι ανθρωπογενείς δράσεις που επιτρέπονται στις επιμέρους ζώνες κάθε περιοχής, καθώς και οι όροι άσκησής τους με γνώμονα την προστασία αυτών των οικοσυστημάτων με το απαράμιλλο φυσικό κάλος και των ειδών που φιλοξενούν, αλλά και με την προοπτική να λειτουργήσουν ως πόλοι ήπιας και συμβατής με το περιβάλλον τουριστικής ανάπτυξης. Να προσδιοριστούν τα αναγκαία μέτρα και έργα προστασίας, το κόστος, τα χρονοδιαγράμματα, οι φορείς και οι πηγές χρηματοδότησης.
Αυτή τη στιγμή, ίσως περισσότερο απ΄ ότι ποτέ, το Δρέπανο και το Καλοδίκι χρειάζονται μια ολιστική προσέγγιση με ευαισθησία στο χαρακτήρα τους, αλλά και με πλήρη συναίσθηση ότι πρόκειται για περιοχές που αποτελούν τοπικό κεφάλαιο. Απαιτείται μια συνολική επαναθεώρηση της ανθρώπινης και παραγωγικής παρουσίας στο χώρο, με στόχο την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και την βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής.
Διαφορετικά, θα «πανηγυρίζουμε» κάθε καλοκαίρι για τις «Γαλάζιες Σημαίες» και θα προβληματιζόμαστε κάθε χειμώνα για την ολοένα και επιδεινούμενη κατάσταση αυτών των περιοχών.
Παναγιώτης Νταής
Δημοτικός Σύμβουλος Ηγουμενίτσας