Στην πολιτική εκδήλωση – συζήτηση της ΤΕ Θεσπρωτίας του ΚΚΕ μίλησε εχθές το απόγευμα στην Πλατεία Δημαρχείου στην Ηγουμενίτσα ο Γρηγόρης Λιόνης μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «Πράσινη ανάπτυξη – μύθοι και πραγματικότητα».
Την εκδήλωση άνοιξε ο Λαέρτης Ρέγκας γραμματέας της Τ.Ε. Θεσπρωτίας του ΚΚΕ όπου με ανάμεσα στα άλλα υπενθύμισε σειρά «πράσινων» επιχειρηματικών σχεδίων στο νομό όπως την επικίνδυνη εγκατάστασης LNG στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας λίγα μέτρα μακριά από την πυκνοκατοικημένη περιοχή στο Λαδοχώρι μέσα στον αστικό ιστό, την κατασκευή φωτοβολταϊκών πάρκων στην περιοχή του Μαργαριτίου και των μονάδων βιομάζας στην Παραμυθιά έως την προώθηση ανεμογεννητριών στη Μουργκάνα Φιλιατών στο «μικρό Γράμμο» όπως υπογράμμισε, που είναι ποτισμένος με το αίμα των μαχητών του ΔΣΕ. Στη συνέχεια αφού κατέγραψε τις αρνητικές επιπτώσεις της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης» για το λαό, υποστήριξε ότι σκοπός της εκδήλωσης είναι να αναδειχτούν οι αιτίες και όχι μόνο τα συμπτώματα θέτοντας το ερώτημα, «ποιοι ωφελούνται από αυτά τα σχέδια, ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν».
Ο Γρηγόρης Λιόνης ξεκινώντας την ομιλία του υποστήριξε ότι ο φανατισμός με τον οποίο προωθείται από όλο το πολιτικό σύστημα η «πράσινη και ψηφιακή μετάβαση» έχει να κάνει με την ανάγκη του καπιταλισμού να αντιμετωπίσει χαμηλή κερδοφορία, ως αποτέλεσμα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, καταστρέφοντας από τη μία τμήμα του ήδη υπάρχοντος κεφαλαίου π.χ. στην ενέργεια, στις μεταφορές κ.α. ανοίγοντας ταυτόχρονα δρόμους για νέες κερδοφόρες επενδύσεις.
Ωστόσο υπογράμμισε ότι ενώ σε προηγούμενα ιστορικά παραδείγματα όπως με την επέκταση του σιδηροδρόμου τον 18ο και 19ο αιώνα, την μαζική εισαγωγή του αυτοκινήτου από τη δεκαετία του 50 και την ένταξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην παραγωγική δραστηριότητα από το από τη δεκαετία του 80, που είχαν θετικές επιπτώσεις στη ζωή της ανθρωπότητας σήμερα για πρώτη φορά αυτή η διαδικασία εκδηλώνεται μόνο με αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Συγκεκριμένα υποστήριξε ότι η εφαρμογή των πολιτικών «πράσινης» και «ψηφιακής» μετάβασης δεν έχουν μόνο επιπτώσεις στην τσέπη του λαού με την εκτόξευση των τιμών στην ενέργεια, στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ακόμη και στα τρόφιμα αλλά απειλούν την ίδια ώρα με ολοκληρωτική περιβαλλοντική καταστροφή την ελληνική ύπαιθρο για τα επόμενα 150 χρόνια.
Χαρακτήρισε πρόκληση το αφήγημα όλων των κυβερνήσεων ότι έτσι προστατεύουν το περιβάλλον υπογραμμίζοντας ότι αν είχαν τέτοιον σκοπό θα προωθούσαν στη χώρα μας την κατασκευή μεγάλων υδροηλεκτρικών εργοστασίων, αφού μόλις το 1/3 των διαθέσιμων υδατοπτώσεων της χώρας αξιοποιούνται σήμερα, με παράλληλη αξιοποίηση περιβαλλοντικών τεχνολογιών καύσης του υπολείμματος του λιγνίτη, πετυχαίνοντας έτσι διπλή ενεργειακή απόδοση από το φτηνό αυτό εγχώριο ενεργειακό καύσιμο.
Αντίθετα, κυβέρνηση και ΕΈ στην Ελλάδα προωθούν κυρίως την εγκατάσταση ανεμογεννητριών γιατί από τη μία ωφελούνται γερμανικές και αμερικανικές εταιρείες κατασκευής τους, ενώ από την άλλη η τοποθέτησή τους σε δυσπρόσιτα βουνά και βραχονησίδες αποδεικνύεται μία προσοδοφόρα μπίζνα για το κατασκευαστικό κεφάλαιο. Από την άλλη προωθείται το πανάκριβο εισαγόμενο φυσικό αέριο ως ενεργειακό καύσιμο, αντί του πάμφθηνο εγχώριου λιγνίτη, γιατί με αφορμή και τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις κυρώσεις της χώρας στη Ρωσία, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο έχει κερδίσει χρυσοφόρα συμβόλαια μεταφοράς LNG αερίου από τις ΗΠΑ.
Στο σημείο αυτό κάλεσε τους παρευρισκόμενους να σκεφτούν και τις συνέπειες για τον λαό από τον στόχο της αστικής τάξης να ενισχύσει την εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας. Συγκεκριμένα υποστήριξε ότι η επιλογή της παραγωγής σειράς παραδοσιακών ελληνικών τροφίμων όπως το ελαιόλαδο, η φέτα, το γιαούρτι, τα εσπεριδοειδή και άλλα, με στόχο την προώθηση τους σε αγορές του εξωτερικού σε πολύ υψηλές τιμές, αντικειμενικά τα μετατρέπει σε είδη πολυτελείας για τη λαϊκή οικογένεια, αλλάζοντας ακόμη και τις διατροφικές της συνήθειες. Επιπλέον στο ερώτημα γιατί οι τιμές των ενοικίων έχουν φτάσει στα ύψη, γιατί πάνω από τους μισούς Έλληνες αδυνατούν να κάνουν διακοπές, η απάντηση είναι ότι ο στόχος προσέλκυσης τουριστών με υψηλά εισοδήματα αυξάνει τις τιμές στην κατοικία, στα καταλύματα και τον επισιτισμό, αναδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο ότι δεν υπάρχει στόχος του κεφαλαίου που να μην τον πληρώσει ο λαός.
Στη συνέχεια υπογράμμισε ότι ακόμη και η διαχείριση της πανδημίας πέρα από τα υγειονομικά πρωτόκολλα, με τους υποχρεωτικούς εγκλεισμός και τη μείωση των μετακινήσεων, αποσκοπούσε ανάμεσα στα άλλα και στην προώθηση της ψηφιακής μετάβασης με την αύξηση του ηλεκτρονικού εμπορίου, της τηλεργασίας και άλλων ψηφιακών εφαρμογών, ενώ αξιοποιήθηκε και για τη στήριξη της ψηφιακής καταστολής αφού η κυβέρνηση προώθησέ την εφαρμογή ψηφιακής κάρτας ελέγχου παντού.
Παράλληλα προειδοποίησε ότι τα όσα αντιμετωπίζει αυτή την περίοδο η ελληνική λαϊκή οικογένεια είναι μόνο η «κορυφή του παγόβουνου» αφού η ενεργειακή ακρίβεια και φτώχεια θα οξυνθεί τα επόμενα χρόνια. Πρόσθετα με την υποχρεωτική κυκλοφορία των ηλεκτρικών αυτοκινήτων το επόμενο διάστημα, μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού πού τις προηγούμενες δεκαετίες κατάφερε με θυσίες να αποκτήσει ένα αυτοκίνητο, τώρα θα χάσει το δικαίωμα στην αυτοκίνηση.
Έτσι ο ομιλητής με τα παραπάνω παραδείγματα ανέδειξε την λεπτή κόκκινη κλωστή που ενώνει την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, την εξωστρέφεια της Ελληνικής οικονομίας, τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο, τη διαχείριση της πανδημίας ως τις διαφορετικές εκφράσεις του ίδιου αντιλαϊκού νομίσματος για να καταλήξει ότι όποια πλευρά του σημερινού αναπτυξιακού μοντέλου και αν εξετάσει κανείς θα δει τον βαθιά αντιλαϊκό του χαρακτήρα, αφού το κυνήγι του κέρδους το πληρώνει πάντα ο λαός.
Δεν υπάρχουν σωτήρες
Στη συνέχεια ο Γρηγόρης Λιονής υποστήριξε ότι οι παραπάνω στοχεύσεις της αστικής τάξης έχουν την πλήρη συμφωνία τόσο της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, όσο και των άλλων αστικών πολιτικών κομμάτων.
Τόνισε ότι το πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης είναι γνωστό όποιο κι αν είναι το πολιτικό κόμμα που θα αναλάβει την διακυβέρνηση, αφού όλα τους υποστηρίζουν την επιτάχυνση της εφαρμογής της «πράσινης ανάπτυξης», της συμμετοχής της χώρας στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Μάλιστα για να αναδείξει ότι είναι οι ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας επιβάλλουν το κυβερνητικό πρόγραμμα κάθε αστικού κόμματος και όχι οι ιδεολογικές του αναφορές, κάλεσε τους παρευρισκόμενους να βγάλουν συμπεράσματα από την πείρα τους. Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που εφάρμοσε το πιο σκληρό μνημόνιο επιβάλλοντας σκληρή λιτότητα, περικοπές δαπανών και φοροληστεία ενάντια στην ιδεολογία του, ενώ αντίστοιχα σήμερα είναι η ΝΔ που εφαρμόζει επεκτατική πολιτική, μοίρασμα πακτωλού χρήματος το μεγάλο κεφάλαιο και ψίχουλα – επιδόματα στο λαό.
Μάλιστα στα καλέσματα του ΣΥΡΙΖΑ για ακόμη μεγαλύτερο μοίρασμα χρήματος, ο ομιλητής υποστήριξε ότι αυτό το πληρώνει ήδη ο λαός με την αύξηση του πληθωρισμού, την ακρίβεια που θα φουντώσει το επόμενο διάστημα ακόμη περισσότερο από την μείωση της αξίας του ευρώ έναντι των άλλων νομισμάτων και την αύξηση των επιτοκίων γιατί όπως είπε το να μοιράζεις λεφτά δεν βοηθάει να απαξιωθεί τμήμα του συσσωρευμένου κεφαλαίου, αντίθετα επιδεινώνει το πρόβλημα.
Ισχυρό ΚΚΕ ασπίδα προστασίας στην αντιλαϊκή πολιτική
«Το ΚΚΕ ζητάει ψήφο στις επόμενες εκλογές, όχι για να συμμετάσχει στην κυβέρνηση, αλλά για να την καταψηφίσει» τόνισε χαρακτηριστικά ο Γρηγόρης Λιονής υποστηρίζοντας ότι η λύση στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός δεν βρίσκεται στις εκλογές και στην αλλαγή κόμματος διακυβέρνησης. «Θυμηθείτε όσους πίστεψαν ότι θα ψηφίσουν ¨όχι¨ στο δημοψήφισμα και θα γλυτώσουν τα μνημόνια» ανέφερε χαρακτηριστικά, για να επισημάνει αμέσως μετά ότι ως κόμμα «επιμένουμε ότι είμαστε πλούσια χώρα», «λεφτά υπάρχουν». Προς απόδειξη του ισχυρισμού αυτού, αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην ύπαρξη έμπειρης εργατικής τάξης, στην παρουσία εκμηχανησμένης παραγωγής τροφίμων με μεγάλες δυνατότητες, τόνισε τις μεγάλες ανεκμετάλλευτες ενεργειακές πηγές, καθώς και την ύπαρξη βιομηχανικής παραγωγής σε βασικούς κλάδους όπως την παραγωγή αλουμινίου κτλ.
Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη αξιοποίησης κάποιας τεχνολογίας ανέφερε, για να υπογραμμίσει ότι όλα τα προβλήματα προέρχονται από τις σχέσεις ιδιοκτησίας και παραγωγής που επιβάλλουν ο κόπος των πολλών και ο πλούτος που παράγεται να συγκεντρώνεται σε ελάχιστα χέρια. Σαν παράδειγμα έφερε τις ιχθυοκαλλιέργειες στην Θεσπρωτία, όπου η AVRAMAR ενώ κερδίζει πολλά εκατομμύρια κάθε χρόνο, οι εργαζόμενοι εκεί αμείβονται με 500 έως 1000 ευρώ, σε επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, χωρίς βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα, με τους μίσους από αυτούς να είναι σε εργολάβο.
Σήμερα απαιτείται ριζικά διαφορετικός τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας τόνισε, υποστηρίζοντας ότι μόνο ο Σοσιαλισμός μπορεί να λύσει τα σύγχρονα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας και να καταλήξει σε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ παντού.
Έτσι θα δυναμώσουν τα θετικά παραδείγματα του τελευταίου διαστήματος ανέφερε, όπου κλάδοι και εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις όπως οι οικοδόμοι, οι λιμενεργάτες της Cosco, οι διανομείς της e-food κ.α. κατάφεραν με τον αγώνα τους και τη στήριξή του ΚΚΕ, να αποσπάσουν ορισμένες κατακτήσεις δυναμώνοντας ταυτόχρονα την αμφισβήτηση αυτού του δρόμου ανάπτυξης και οργάνωσης της παραγωγής.
«Γι΄αυτό λέμε, ότι ένα ισχυρό ΚΚΕ είναι ασπίδα για το σήμερα και ελπίδα για το αύριο» επεσήμανε χαρακτηριστικά.