Πολιτική σάτιρα από την εφημερίδα “πολιτική”, στο φύλλο Αυγούστου
Αύγουστος, ο μήνας των διακοπών. Για τους πολίτες. Γιατί οι κυβερνώντες θα ακολουθήσουν την οδηγία που είχε δώσει ο πρωθυπουργός.
Διακοπές οι πολίτες, εμείς δουλειά.
Ο ίδιος το τηρεί κατά γράμμα. Απλά δουλεύει πενθήμερο, οχτάωρο και το Σαββατοκύριακο όπως είχε πει και η Πελώνη, γίνεται πολίτης και πάει για ξεκούραση.
Είναι η πρώτη φορά που πρωθυπουργός εκτελεί τις υποχρεώσεις του με ωράριο.
Ακόμα και κάποια διαγγέλματα τα έκανε εντός του ωραρίου και τα μετέδιδαν και καλά από το γραφείο του το απόγευμα.
Θα είχαμε κάποια ελπίδα να δούλευε περισσότερο αν του πληρώναμε τις υπερωρίες. Αλλά μας την χάλασε ο Χατζηδάκης αφού πλέον οι υπερωρίες πληρώνονται με ρεπό.
Πάνω από 20 χιλιαρικάκια στοίχισε το τριήμερο ξεκούρασης πριν από λίγο καιρό στην Πελοπόννησο. Μα θα μου πεις τόσα λεφτά παίρνει η φαμίλια από το δημόσιο, δεν πληρώνει μόνος του τις διακοπές;
Καλά, πιστεύεις εσύ ότι ένας άνθρωπος που μεγάλωσε σε μία οικογένεια που εκατοντάδες χρόνια, έχει μάθει να απομυζά το δημόσιο χρήμα θεωρώντας ότι το κράτος του ανήκει μαζί με τους υπηκόους του, που ζήτησε 2000 αποζημίωση από τον ΟΓΑ γιατί έπαθαν ζημιά οι ελιές του στην Κρήτη, ότι θα έβαζε το χέρι στην τσέπη να πληρώσει;
Εγώ είμαι σίγουρος ότι δεν ξέρει καν ότι υπάρχει και αυτή η σχέση με το χρήμα. Να το βγάζεις από την τσέπη και να πληρώνεις. Πιστεύει ότι το χρήμα υπάρχει μόνο για να κάνει την πορεία προς τον τραπεζικό του λογαριασμό.
Όμως εκτός από τις διακοπές η πρωθυπουργία του Κυριάκου του έδωσε και πληροφορίες που δεν τις γνώριζε.
Ας κρυφοδιαβάσουμε το ημερολόγιο του:
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, πήγα για τριήμερο στην Καλαμάτα. Μου είπαν την Δευτέρα ότι ήταν εργάσιμη μέρα και έπρεπε να μην είμαι πολίτης αλλά πρωθυπουργός.
Έτσι με πήγαν σε κάτι χωράφια που συνάντησα κάτι ανθρώπους που μου είπαν ότι η δουλειά τους είναι αγρότες.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω από πού βγαίνουν οι αγρότες. Ξέρω ότι οι υδραυλικοί βγαίνουν από τα δυτικά προάστια, αλλά οι αγρότες δεν ξέρω. Θα ρωτήσω τους συμβούλους μου να μου πουν.
Έμαθα όμως κάτι άλλο. Τελικά είναι σπουδαία δουλειά να είσαι πρωθυπουργός, μαθαίνεις πολλά πράγματα. Όπως αυτό που είχα μάθει πριν λίγο καιρό ότι υπάρχουν άνθρωποι που εξαρτώνται από τον μισθό τους.
Σε αυτό το ταξίδι έμαθα ότι οι πατάτες βγαίνουν από το χώμα και ότι τα αγγούρια τα μαζεύουν με τα χέρια.
Αν μου το έλεγε κανείς δεν θα τον πίστευα, αλλά το είδα με τα μάτια μου. Σπουδαία δουλειά η πρωθυπουργία.
Απορώ γιατί δεν κάνουν αυτήν την δουλειά όλοι οι άνθρωποι. Αλλά, υποπτεύομαι ότι είναι μια δουλειά για άριστους που την κληρονομούν από τον μπαμπά τους.
Και φυσικά είναι μια δουλειά που σου δίνει έναν μισθό που φτάνει για να ζεις, θα πρόσθετα εγώ.
Όχι όπως ο μισθός που παίρνουν χιλιάδες εργαζόμενοι. Αλλά τους έδωσε αύξηση ο Κυριάκος της οικογένειας. 2% πάνω ο κατώτατος. 13 ολόκληρα ευρώπουλα επιπλέον.
Ήδη οι εργαζόμενοι σκέφτονται που να επενδύσουν αυτό το ποσό. Δεν είναι και Λάτσης να πάρουν ένα δανειάκι να προσθέσουν και αυτά τα 13 ευρώ και να αγοράσουν το Ελληνικό.
Ή καμιά εθνική οδό και να ξεπληρώσουν το δάνειο από τα διόδια.
Το καταπληκτικό όμως είναι ότι ο ηγέτης μας είπε ότι αυτά τα χρήματα της αύξησης, γνωρίζει ότι δεν καλύπτει τις ανάγκες των εργαζομένων αλλά τι να κάνει;
Ας μην γινόντουσαν εργαζόμενοι, ας γινόντουσαν πρωθυπουργοί, άντε υπουργοί, άντε επιχειρηματίες.
Η αλήθεια είναι ότι ο Κυριάκος δεν γνώριζε εξ αρχής ότι αυτή η αύξηση δεν καλύπτει τις ανάγκες των εργαζόμενων. Αφού δεν γνώριζε καν ότι οι εργαζόμενοι εξαρτώνται από τον μισθό τους.
Όταν του το είπε ένας σύμβουλος η πρώτη αντίδραση του Κυριάκου ήταν: αφού δεν τους φτάνει ο μισθός για να ζήσουν γιατί δεν βγάζουν λεφτά από την τράπεζα;
Είμαι σίγουρος ότι αυτός ο άνθρωπος πιστεύει ότι τα λεφτά πάνε στον τραπεζικό λογαριασμό του καθενός, έτσι μαγικά.
Για κάντε μια εικόνα: παίρνει τον πρώτο του μισθό και λέει, αυτά για το νοίκι, αυτά για την ΔΕΗ, αυτά για το φαγητό, αυτά για το φροντιστήριο κλπ και αυτά περισσεύουν, να πάω την Δευτέρα στην τράπεζα να τα καταθέσω.
Ε! αυτή η εικόνα δεν ταιριάζει με τον Κυριάκο. Αλλά και με κανέναν της οικογένειας.
Και περιμένεις εσύ να σε καταλάβει….