Την Κυριακή 24 Νοεμβρίου ο Τάκης Χρυσικάκος θα βρίσκεται στην Ηγουμενίτσα, στο θέατρο ΦΑΟΣ με την παράσταση «Αναφορά στον Γκρέκο». Με αφορμή αυτήν την παράσταση μιλήσαμε με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη με αποτέλεσμα την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που ακολουθεί.
- κ. Χρυσικάκο σας περιμένουμε με χαρά στην Ηγουμενίτσα και θα ήθελα αρχικά να σας ρωτήσω για την επιλογή σας να έρθετε με αυτήν την παράσταση στο θέατρο ΦΑΟΣ
Είναι και δική μου χαρά που θα έρθω στην πόλη σας. Επιλέγω να κάνω μία σειρά παραστάσεων τον χειμώνα γιατί όπως γνωρίζετε το καλοκαίρι βγαίνουν πλήθος θεατρικών και μουσικών παραστάσεων και συνήθως τον χειμώνα δεν συμβαίνει τίποτα στην ελληνική περιφέρεια. Το ερώτημα που βάζω σχεδόν πάντα στον εαυτό μου είναι αν αυτό που κάνω είναι χρήσιμο και οι παραστάσεις αυτές τον χειμώνα αισθάνομαι ότι είναι χρήσιμες.
- Τι σας ενέπνευσε να επιλέξετε την Αναφορά στον Γκρέκο για να την παρουσιάσετε στη σκηνή;
Είμαι λάτρης του Καζαντζάκη από παιδί και ήθελα πάντα να ανεβάσω Καζαντζάκη, ήμουν ανάμεσα στην «Ασκητική» και την «Αναφορά στον Γκρέκο». Η εκδότης του Καζαντζάκη, η Νίκη Σταύρου που την έχει βαφτίσει η Ελένη Καζαντζάκη, επέμενε να κάνω την «Αναφορά στον Γκρέκο» και είχε απόλυτα δίκιο, είναι το τελευταίο έργο τού μεγάλου στοχαστή και απόσταγμα της γνώσης και ευαισθησίας του. Και αυτόν τον απολογισμό της ζωής του τον κάνει στον άλλο μεγάλο συμπατριώτη του, τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, γνωστό ως Ελ Γκρέκο γιατί όπως λέει “είναι ο μόνος απ΄ τους αγωνιστές που ζουν ή που έχουν ζήσει που μπορεί να με νιώσει”. Η Αναφορά είναι με την στρατιωτική έννοια, αναφέρει την ζωή και το έργο του και το μόνο που ζητάει από τον Γκρέκο εάν τα έκανε όλα σωστά είναι να του δώσει την ευχή του.
- Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στην απόδοση ενός τόσο προσωπικού έργου του Καζαντζάκη;
Η έρευνα για να ερμηνεύσεις τον Καζαντζάκη ήταν μεγάλη όχι μόνο στο έργο του αλλά και στην ζωή του. Για να ζωντανέψεις τέτοια πρόσωπα στην σκηνή θα πρέπει να βρεις τα κοινά στοιχεία που έχεις με αυτό το πρόσωπό, στην σκηνή δεν πρέπει να παίζεις, πρέπει να είσαι ο Καζαντζάκης, θεωρώ λοιπόν ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση.
- Ποια είναι τα κεντρικά μηνύματα που θέλετε να μεταδώσετε στο κοινό μέσα από την παράσταση;
Ο αγώνας του ανθρώπου μέχρι την τελευταία στιγμή, η ανηφόρα που έχει να κάνει χωρίς να λιγοψυχεί, με χαρά, με υπερηφάνεια και ανδρεία, γιατί όπως λέει «μόνο ο Ανήφορος οδηγάει στο Θεό». Φεύγοντας από ένα έργο του Καζαντζάκη έχεις πάρει σαν θεατής πολλά, είναι η απόλυτη ψυχαγωγία.
- Πόσο απαιτητική είναι η διαδικασία μεταφοράς της λογοτεχνίας στο θέατρο, ειδικά όταν πρόκειται για ένα τόσο φιλοσοφικό κείμενο;
Έχοντας κάνει επί σκηνής Βιζυηνό, Παπαδιαμάντη, Καζαντζάκη και άλλα λογοτεχνικά κείμενα, βλέπω ότι απευθυνόμενος στο κοινό, καθώς συνήθως τα κείμενα είναι σε πρώτο πρόσωπο είναι σαν μια εξομολόγηση, δεν υπάρχει ο τείχος που υπάρχει στα θεατρικά έργα, η θεατροποιημένη αφήγηση δίνει την δυνατότητα στο κοινό να δημιουργήσει μαζί με τον ηθοποιό, τον οδηγεί μέσω της αφήγησης να γίνει μέρος της δράσης. Θα αναφέρω ένα περιστατικό, όταν έπαιζα διηγήματα του Παπαδιαμάντη με περίμενε μια κυρία στην έξοδο του θεάτρου και μου είπε ακριβώς το εξής ” είναι η τρίτη φορά που βλέπω την παράσταση και έχω μια απορία, πώς γίνεται εσείς να παίζετε στην σκηνή κι εμένα στην πλατεία να μου μυρίζει θάλασσα;” αυτή είναι η μαγεία της θεατροποιημένης αφήγησης.
- Υπάρχουν στιγμές από την παράσταση που νιώθετε ότι ο Καζαντζάκης “μιλά” απευθείας μέσα από εσάς; Αν ναι, ποιες είναι αυτές;
Είναι οι στιγμές που ανέφερα στην αρχή που ο ηθοποιός βρίσκει τα κοινά σημεία και τα σημεία που τον αγγίζουν πολύ. Θα αναφέρω ένα από τα πολλά: με αγγίζει πολύ το “ακατάλυτα πάλευαν μέσα μου το Καλό και το Κακό, το φως και το σκοτάδι και σκοπός μου γράφοντας δεν είναι η ομορφιά, είναι η λύτρωση, να λυτρωθώ από το μέσα μου σκοτάδι και να το κάνω φως.”
- Πώς αντιδρά το κοινό στα βαθιά φιλοσοφικά και υπαρξιακά θέματα του έργου;
Ο κόσμος εισπράττει με χαρά, με συγκίνηση και γέλιο την παράσταση γιατί ο Καζαντζάκης έχει και φοβερό χιούμορ. Επίσης θα πρέπει να πω ότι με την σύμφωνη γνώμη των εκδόσεων Καζαντζάκη έχω επιλέξει στην θεατρική μεταφορά εκτός από τα φιλοσοφικά και τα ανθρώπινα στοιχεία, την ευαισθησία του Καζαντζάκη. Γιατί στο θέατρο δεν βγαίνεις να κάνεις μάθημα αλλά μεταφέρεις τα νοήματα μέσα από τα αισθήματα των προσώπων.
Ταυτότητα παράστασης
Θεατρική προσαρμογή – σκηνοθεσία-εικαστικα: Τάκης Χρυσικάκος
Συνεργάτης – σκηνοθέτης: Εμμανουέλα Αλεξίου
Επιλογες τραγουδιών: Χαϊνης Δημήτρης Αποστολάκης
Φωτισμοί: Ντίνος Μεταλίδης
ΣΤΗΝ HΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ, ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΦΑΟΣ»
ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΠΛΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ 19.00 & ΣΤΙΣ 21.15
Γενική είσοδος: 15 ευρώ
Μειωμένο: 13 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ)
Προπώληση εισιτηρίων στο Ταμείο του Θεάτρου και στο ticketservices.gr
Κρατήσεις : 6936915422