Η συνέντευξη του Ηλία Ράμμου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πολιτική στο φύλλο του Ιουλίου
Οι νέοι αγρότες κάνουν όνειρα, είναι τολμηροί, ελπίζουν. Ένας από αυτούς είναι και ο Ηλίας Ράμμος, ο οποίος αποφάσισε να επενδύσει στα ακτινίδια σε μία έκταση 20 στρεμμάτων στον κάμπο της Παραμυθιάς, στην περιοχή του Παγκρατίου. Και ελπίζει ότι θα βρει μιμητές ώστε να γίνει εκμετάλλευση του κάμπου.
Η «Πολιτική» συνάντησε τον Ηλία Ράμμο στο χωράφι που έχει φυτέψει τα ακτινίδια και συνομίλησε μαζί του.
Για αρχή να μας συστηθείς, να σε γνωρίσουμε.
Ονομάζομαι Ράμμος Ηλίας, είμαι 34 ετών κατάγομαι από το Παγκράτι Παραμυθιάς και μένω στην Παραμυθιά. Ασχολούμαι με τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις τα τελευταία 8 χρόνια, έχω θερμοκηπιακές καλλιέργειες και τώρα κάνω το επόμενο βήμα με την καλλιέργεια δέντρων.
Πως πήρες την απόφαση να καλλιεργήσεις ακτινίδια;
Ξεκίνησα πριν από 2 χρόνια περίπου με την απόφαση ένταξης στο σχέδιο βελτίωσης, είχαμε την επέκταση της επιχείρησης οπότε μετά από συζήτηση με οικογενειακούς φίλους οι οποίοι ασχολούνται και αυτοί με αγροτικές καλλιέργειες με παρότρυναν να επιλέξω το ακτινίδιο ως μία καλλιέργεια που θα μπορούσε να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί εδώ πέρα και κάπως έτσι φτάσαμε μετά από δύο χρόνια να φυτέψουμε όπως βλέπετε σε αυτόν το χώρο.
Πόσο δύσκολη είναι αυτή η παραγωγή;
Δεν το γνωρίζω, είναι το πρώτο μου εγχείρημα, οπότε μάλλον θα μπορούσα να σας πω μετά από τρία χρόνια….
Δυσκολίες σίγουρα θα υπάρχουν, γνωρίζω ότι το επάγγελμα έχει πάρα πολλές απαιτήσεις, είμαστε εργατικοί, θέλουμε να πετύχουμε, οπότε δεν το φοβόμαστε!
Μέχρι τώρα αντιμετώπισες γραφειοκρατικές δυσκολίες;
Ευτυχώς όχι ακόμα, από την έναρξη μέχρι την εγκατάσταση δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο πρόβλημα. Ελπίζω και στο μέλλον να μην έχουμε προβλήματα.
Αυτή είναι η πρώτη προσπάθεια για ακτινίδιο στον κάμπο της Παραμυθιάς. Τι θα ήθελες να πεις για αυτήν την πρωτιά;
Πράγματι είμαστε πρώτοι στην Παραμυθιά, ο στόχος, πέρα από το προσωπικό κέρδος, το οποίο είναι πολύ λογικό μετά από μία τέτοια επένδυση, είναι να αλλάξει η τάξη πραγμάτων που κυριαρχεί στον κάμπο. Το παράδειγμα που ακολουθούν γειτονικά χωριά όπως η Ποταμιά, η Γλυκή και το Γαρδίκι αλλά και το Προδρόμι καλό θα ήταν να το ακολουθήσει και ο δικός μας κάμπος. Και να μην παραμείνουμε στις καλλιέργειες των προηγούμενων ετών βρώμη, τριφύλλι, καλαμπόκι αλλά να επεκταθούμε και να γίνουμε πιο δυνατοί στην αγροτική εκμετάλλευση.
Τι προοπτικές έχει ως επένδυση;
Με τα τωρινά δεδομένα είναι μια καλή επένδυση. Βέβαια το επάγγελμα του αγρότη είναι κινούμενη άμμος δεν μπορούμε να ξέρουμε για το μέλλον, όμως η διάθεση που υπάρχει από το αγοραστικό κοινό δείχνει ότι είναι μια καλή επένδυση.
Το βασικό είναι ότι δεν απευθυνόμαστε απλά στην τοπική αγορά αλλά είναι για εξαγώγιμο προϊόν, οπότε θεωρώ ότι είναι μία «ασφαλής» εκμετάλλευση, ότι έχει μέλλον
Αυτήν την στιγμή στην περιοχή μας υπάρχει ένα οργανωμένο πλαίσιο για τις εξαγωγές;
Όχι δεν υπάρχει ένα τέτοιο πλαίσιο, ένας συνεταιρισμός ώστε να συγκεντρώνονται όλα τα προϊοντα και να έρχεται ένας έμπορος να αγοράζει και να εξάγεται. Γίνεται ατομικά, ο έμπορος έρχεται στον παραγωγό διαπραγματεύεται την τιμή και αγοράζει και μετά πάει στον επόμενο παραγωγό.
Και αυτός είναι ένας άλλος στόχος. Σαν ατομική εκμετάλλευση δεν ξέρω αν ένας αγρότης μπορεί να σταθεί, σε συλλογικό πλαίσιο όμως, δηλαδή να συγκεντρώνονται όλα τα προϊόντα, να μιλάμε από κοινού οι αγρότες για το ύψος της τιμής που θέλουμε να πουλήσουμε, νομίζω όμως ότι αυτό θα ήταν ότι καλύτερο…. Και για το μέλλον.
Δεν μπορεί αν σταθεί σήμερα ένας αγρότης μόνος του. Είναι πολλά τα προβλήματα που έχει να λύσει όπως την καλλιέργεια του οπότε το εμπορικό κομμάτι νομίζω ότι χρειάζεται επιπλέον βοήθεια.
Το κόστος αυτής της επένδυσης σε σχέση με άλλες παραγωγές;
Το κόστος είναι πολύ μεγάλο σε σχέση με άλλες παραγωγές γιατί έχεις πολλά πράγματα να διασφαλίσεις. Έχεις το φυτώριο, την υποστύλωση, λάστιχα, υδροδότηση όπου μέχρι στιγμής έχουμε καλή συνεργασία με τον ΤΟΕΒ Παραμυθιάς, και τα αποστραγγιστικά. Το κόστος, αν δεν κάνω λάθος είναι το μεγαλύτερο στις δεντροκαλλιέργειες.
Ο χρόνος απόδοσης ποιος είναι;
Τα τρία πρώτα χρόνια γίνεται μια μικρή συγκομιδή και από τον τέταρτο χρόνο είναι πλήρης συγκομιδή. Είναι μεγάλος ο όγκος παραγωγής, περίπου 5 τόνοι το στρέμμα.
More Stories
Με βαθιά θλίψη το ΚΚΕ Παραμυθιάς αποχαιρετά τον Κώστα Τζούρτζο
Ο μεγάλος ευεργέτης Μιχαήλ Παραμυθιώτης – 2ο μέρος
Θερμή υποδοχή Άλκη Λάμπρου και δημιουργική συζήτηση στην Παραμυθιά